Zaterdag 22 september: Diannes Taco Diner Night
We beginnen al aardig te wennen aan ons ochtendritueel hier. We starten heel rustig met koffie en ontbijt, daarna snel onder de douche en dan om 10 uur koffiedrinken bij Bob. Het is warm genoeg om buiten koffie te drinken en Jake, Sam en Isabella zijn er ook. Hoewel de tuin enorm groot is kan Isabella er niet los rondlopen. Hier hebben ze een slimme oplossing voor gevonden, een elektrische auto met afstandsbediening waarin ze als een koningin over het hele terrein rondgereden wordt. Bob heeft vanmorgen behoorlijk wat baskets verkocht en moet aan het werk om een nieuwe voorraad te maken. Wij gaan lekker even naar ons huisje en genieten onder de veranda van het lentezonnetje.
Veel te snel is het alweer tijd om thee te drinken bij Bob waar we kennismaken met John, de eigenaar van ons huisje. John is een hele sympathieke vent van begin 60. Hij heeft al veel gereisd en geeft ons en aantal tips voor van alles wat mis zou kunnen gaan tijdens onze 4WD trip in Flinders volgende week. We waren niet van plan vast te komen zitten in rivierbeddingen en kangoeroes aan te rijden, maar we weten in ieder geval wat we dan moeten doen.
Die avond zijn we uitgenodigd voor een traditioneel Taco Diner bij Dianne. Zij doen dit bij speciale gelegenheden zoals verjaardagen, of omdat de “Dutchies” er zijn. Het is volle bak want Amy en haar vriend Donny zijn er ook. Rocky (de bulterriër van Amy) is niet gewend aan zoveel mensen en is zo van slag dat hij in zijn kennel onder het huis moet.
Dianne heeft het er maar druk mee ons allen van eten en drinken te voorzien. Het eten is heerlijk, we bedenken dat we het thuis ook wel weer eens klaar kunnen maken. Daarnaast gaan de gin- tonics met grapefruit uit eigen tuin er in als limonade. Vanavond maar geen glaasje port als slaapmutsje.
Zondag 23 september: een zondagse wandeling in het park en een fantastisch buffet
Omdat het prachtig weer is, besluiten we vandaag een lekkere wandeling in het plaatselijke park te maken. Het park is enorm uitgestrekt en heeft tuinen uit verschillende werelddelen. Lekker om even te bewegen, we groeien hier anders dicht met al dat eten en drinken dat we doen. In ons huisje staat een weegschaal, maar we durven er alle vier niet op te gaan staan. Persoonlijk weet ik wel hoe laat het is, want mijn broeken gaan met de dag strakker zitten.
De dames rijden nog even langs de Aldi, echt een uitkomst hier voor de boodschappen en de mannen gaan nog even aan een drankje. Dan maken we ons klaar voor het diner, we hebben John en Mary namelijk uitgenodigd voor een etentje. We gaan naar het Burowra Waters restaurant waar ze in het weekend een uitgebreid seafood buffet hebben. Het buffet is heerlijk, schalen vol krab, garnalen, mosselen en oesters maar ook vleesgerechten en salades. Als klap op de vuurpijl is er nog een toetjesbuffet waar allerlei dingen op staan die wij niet kennen. Daar moeten we dus wel van proeven. We gaan allemaal zo’n beetje rollend het restaurant uit, maar het was erg gezellig. Ik neem me voor de eerstkomende dagen niets meer te eten.
Maandag 24 september: het kan hier ook koud zijn
Als we vanmorgen uit bed komen is het echt fris in huis. Het is voor het eerst dat we een airconditioning gebruiken als verwarming maar we zijn er blij mee. Bob wil ons de omgeving laten zien. Het is fijn dat we zijn auto hier onbeperkt mogen gebruiken, we hoeven zo zelf geen auto te huren. Voor Bob is het fijn dat David rijdt, dan hoeft hij al die einden niet te rijden. Het weer is somber en het regent licht, jammer hoor. Het valt ons weer op dat de afstanden hier best groot zijn. Je bent al snel een paar uur onderweg. Toch is het leuk weer een stukje van de omgeving te zien en met Bob erbij is het altijd gezellig. Als we thuiskomen ontdekken we dat er een grote boom is afgebroken en boven op de waslijn (vol wasgoed) van Bob is gekomen. De palen van de waslijnen zijn niet meer te redden, er moet een nieuwe komen. Dat kan een mooi klusje voor de mannen zijn als het droog is.
‘S Avonds drinken we samen met Dianne koffie bij Bob, jawel met een glaasje port. Er is nog een doos vol met oude foto’s van tante Aaf die Dianne met Johan en Lies door wil lopen. Gelukkig herkennen Johan en Lies een aantal mensen op de foto’s wat voor Dianne weer een stukje uit de familiehistorie verduidelijkt. Als we in het donker terug naar huis lopen, spotten we eindelijk een walllaby in onze tuin. Hij sprint weg zodra we de zaklamp op hem schijnen, maar we hebben er een gezien gelukkig.
