Sydney, 20 en 21 september

september 25, 2018

Sydney, 20 en 21 september

donderdag 20 september: Brekkie en koala’s

Vanmorgen moeten we onze wekkers zetten, pff dat is even wennen, we moeten namelijk om 08.15 uur klaarstaan want we gaan uit ontbijten met Bob en Dianne. Tot onze verbazing regent het, het heeft hier al maanden niet geregend namelijk. Dat hebben wij waarschijnlijk uit Nederland meegenomen. Geen korte broeken dus, maar een extra trui en donsjasje mee.
Bob en Dianne hebben een potje voor kleingeld, als deze vol is gaan ze uit ontbijten bij de Nursery. Ze sturen ons daar regelmatig een foto van dus het is erg leuk om er nu zelf ook naartoe te gaan. We gaan zo vroeg, omdat Dianne na het ontbijt nog door moet reizen naar haar werk. De Nursery is echt een superleuke plek, gezellig ingericht met roodgeblokte tafelkleedjes en comfortabel door de vele terrasverwarmingen. Het is nog lastig een keuze te maken uit de kaart. Dianne, David en ik besluiten pancakes, frenchtoast en dadelbrood met lekkers te delen. Bob en mijn ouders gaan aan een Engels ontbijt. We kunnen hierna geen pap meer zeggen, maar lekker was het!
Daarna mag Dianne aan het werk en gaan wij naar een koalapark in de omgeving. De term koalapark vonden wij een beetje misleidend, er waren maar 3 koala’s namelijk. Maar zo’n beetje alle oorpronkelijke dieren uit Australie zoals walaby’s, kangaroes, emoes en wombats waren er ook te zien en uiteindelijk wat vooral voor mijn ouders leuk was. De 3 koala’s sliepen tijdens ons hele bezoek, maar we mochten ze wel voorzichtig aaien.
Op de terugweg moeten we eerst langs de newspapershop, de gekochte simkaarten werken namelijk niet. David en Johan zijn er gisteren uren mee bezig geweest, maar het lukt niet ze werkend te krijgen. Uiteindelijk worden de kaarten omgeruild voor nieuwe die het gelukkig wel blijken te doen. Die middag doen we het allemaal een beetje rustig aan. Dianne neemt uit haar werk gebraden kip mee en Lies en Marjon maken 2 lekkere salades erbij. Het is enorm fris buiten, we eten deze keer bij Dianne en Amy in huis waar de houtkachel volop staat te branden. Een lekker glaasje wijn erbij en de avond vliegt voorbij. We hebben een enorme zaklamp in ons huis staan die we echt nodig hebben om in het donker terug naar huis te lopen. Er zouden hier ook walaby’s moeten zijn, maar die hebben we helaas nog niet gespot.

vrijdag 21 september: Sydney here we come

Vandaag is de grote dag, we gaan met de ferry naar Sydney. We worden wakker met een heerlijk lentezonnetje, we hebben er zin in. We stappen bij Meadowbanks op de ferry, wat ongeveer een uur reizen is. Daarna reis je nog 45 minuten naar Circular Key, het centrum van Sydney. Het is best spannend of het goed gaat met Lies op de boot, we moeten maar op de pillen vertrouwen. Gelukkig is de rivier rustig en de catamaran heel stabiel, de reis verloopt uitstekend. En als je het laatste stuk onder de Harbourbridge doorvaart en het Operahouse ziet verschijnen weet je waar je het voor gedaan hebt, een kippenvelmoment. Als we later met een wijntje {om 11 uur ’s morgens} op het terras bij het Operahouse zitten met uitzicht op een enorm cruiseschip en de Harbourbridge op de achtergrond, voel je je heel bijzonder.
We hebben een rondleiding in het Operahouse geboekt, wat heel interessant is. Na de rondleiding gaan we lunchen in de Rocks, een historische wijk met veel bars en restaurants. Bob wil graag naar het German Beer restaurant en zo zitten we opeens aan lange biertafels met in dirndls gehulde bediening aan de lunch. We nemen de ferry van 15.00 uur terug en dat is maar goed ook want de terugrit met de auto duurt aanzienlijk langer dan de heenreis. De infrastructuur is in dit gebied niet echt goed te noemen, daarnaast is de maximum snelheid hier veel lager dan in Nederland. Je zit hier dus al snel eindeloos lang in de auto.
’s Avonds eten we de leftovers van de kip en salades bij Dianne en Amy thuis. Jake, vriendin Sam en Isabella zijn er ook bij. Samen met de hond Rocky, die niet gewend is aan zo’n grote groep, is het een drukte van jewelste. Maar het is leuk hen ook te ontmoeten. We sluiten de avond rustig af met een portje in ons eigen huisje en duiken voldaan ons bedjes in, we kunnen alweer terugkijken op een zeer geslaagde dag.